- туманлымаш
- сущ. от туманлаш ссора, брань, ругань, перебранка, шум, скандал. Туманлымаш деч посна ик кечат ок эрте. “Пачемыш”. Без скандала ни дня не проходит. Вӱ та кӧ ргӧ туманлымаш дене, йӱ кын шортмо дене сургаш тӱҥале. В. Юксерн. Хлев начал сотрясаться от ругани и плача в голос. Ср. вурседалмаш, туманлыме.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.